موفقیت برپایه شروع های کوچک استواراست.

هر روز در زندگی با اتفاقات جدیدی رو به رو می شویم که به نوعی مانع از رسیدن ما به اهدافمان می گردنند،البته چنان دراین مشکلات و گرفتاری ها غرق می شویم که از یاد می بریم چه هدفی داشته ایم؟آیا اصلاً قبل ازحرکت کردن به این اندیشیده ایم که به کجا می خواهیم برویم؟چه جور می خواهیم برویم؟وبا چه آمادگی هایی؟

این فقدان برنامه ریزی باعت از بین رفتن انرژی مفید ما می گردد وقتی ندانیم که به کجا می خواهیم برویم هرگز به آنجا نخواهیم رسید.نکته دوم درعلت نرسیدن ما به اهدافمان فقدان عمل گرایی می باشد.اگر بدانیم به کجامی خواهیم برویم وبرای رفتن به آنجا برنامه هم داشته باشیم ولی حرکت و تلاشی برای رسیدن به آن نداشته باشیم هرگز به هدفمان نخواهیم رسید.

خلاصه این مطلب:

1-اهدافمان را مشخص کنیم.این اهداف ساده،روشن وشفاف باشند.

2-برای رسیدن به این اهداف برنامه ریزی کنیم توجه داشته باشید در چه بازه زمانی و چگونه می خواهیم به آنها برسیم؟

3-برای رسیدن به اهدافمان ازساکن بودن خارج و دست به عمل بزنیم صرفاً لازم نیست در همان ابتدا خود را خسته کنیم حرکت های کوچک به نتایج بزرگ می انجامند.